Resultaten van een meta-analyse van zestien RCT’s (Randomized Controlled Trials) doen sterk vermoeden dat psychologische behandeling van PTSS bij volwassenen ten gevolge van seksueel misbruik en fysieke mishandeling in de kindertijd, in het algemeen effectief is. Traumagerichte behandeling bleek effectiever dan niet-traumagerichte behandeling en individuele behandeling bleek effectiever dan behandeling in een groep. De bevindingen zijn in overeenstemming met wat bekend is over de effectiviteit van behandeling van PTSS ten gevolge van trauma op volwassen leeftijd.
De meeste onderzoekers zijn het er over eens dat PTSSpatiënten met trauma in de kindertijd vaker ernstige bijkomende symptomen vertonen, zoals emotieregulatieproblemen, interpersoonlijke problemen, impulsief en/of zelfdestructief gedrag, dissociatie, problematisch middelengebruik of lichamelijke klachten. In de literatuur is er discussie over de vraag of traumagerichte behandeling bij PTSS-patiënten met zo’n hoge symptoomcomplexiteit wel geschikt is. Sommige onderzoekers denken dat het beter is om af te zien van traumagerichte behandeling, omdat hierdoor de bijkomende problemen zouden verergeren, terwijl anderen denken dat er eerst vaardigheidstraining nodig is om met die problemen om te gaan alvorens de behandeling te richten op de traumatische ervaring. Ook bestaat bij sommigen het idee dat voor de groep patiënten met trauma in de kindertijd en hoge symptoomcomplexiteit groepsbehandeling beter zou zijn dan individuele behandeling, omdat behandeling in een groep zou helpen om die symptomen te normaliseren, het sociale steun zou genereren en de mogelijkheid zou geven tot observationeel leren. De resultaten van deze meta-analyse geven geen enkele ondersteuning voor de ideeën dat bij PTSS als gevolg van trauma in de kindertijd met hoge symptoomcomplexiteit een andersoortige behandeling wenselijk zou zijn dan bij PTSS als gevolg van trauma op latere leeftijd. Vanwege het gebrek aan goed onderzoek bij deze doelgroep zijn er methodologische kanttekeningen bij de meta-analyse te plaatsen. De meta-analyse vormt een bundeling van onderzoeksresultaten van zestien kleine RCT’s en daarbij ook nog enkele niet gerandomiseerde studies. Beter en groter opgezet onderzoek is daarom dringend gewenst.
T. Ehring, R. Welboren, N. Morina, J.M. Wicherts, J. Freitag, P.M.G. Emmelkamp (2014). Meta-analysis of psychological treatments for posttraumatic stress disorder in adult survivors of childhood abuse. Clinical psychology review, 34, 645-657.