VEN leden in de media:
In tijdschrift de Psychiater van maart staat een artikel
over de rol van de GGZ bij de behandeling van gepeste
kinderen. Het artikel betoogt dat pesten tot PTSS kan
leiden. Renee Beer is geïnterviewd en geeft haar visie
hierop. Daarnaast pleit zij voor een standaardvraag in
de intake naar pestervaringen.
Debbie Been, supervisor in opleiding, heeft een artikel
geschreven over EMDR in Attent, het tijdschrift van de
vereniging Ouder, Kind & Kanker. Naast een beschrijving
over wat EMDR inhoudt, vertelt het artikel hoe dit
kan worden toegepast bij nabestaanden en mensen
die de ziekte kanker overleefden.(DB)
bronnen: de Psychiater
Attent, kwartaalblad van de Vereniging ‘Ouders, Kinderen en Kanker’
In Psychologie Magazine (juli/augustus) vertelt Iva
Bicanic, coördinator van het Centrum Seksueel Geweld
(CSG) in Utrecht, over de verschillende redenen
waarom slachtoffers van een zedenmisdrijf hierover
vaak zwijgen. Maar liefst 12 procent van de vrouwen
in Nederland is ooit verkracht, maar uit angst, schuld
en schaamte vertellen maar weinig van hen hier over
tegen hun omgeving. Slechts 11 procent doet aangifte.
Volgens Bicanic ontwikkelt hierdoor bijna veertig procent
van de slachtoffers van een zedendelict een PTSS.
Ze roept slachtoffers op om wel hun verhaal te doen
en hulp te zoeken. ‘Er zijn immers effectieve behandelwijzen
zoals EMDR of cognitieve gedragstherapie.’ (WF)
bron: Psychologie Magazine (juli/augustus)
Ad de Jongh en de Utrechtse hoogleraar psychologie
Iris Engelhard komen in dagblad Trouw aan het woord
in een artikel over hoe het komt dat EMDR zo effectief
werkt. “De beste verklaring op dit moment is de
door experimenten bevestigde werkgeheugentheorie”,
stelt Engelhard. Zij werkt op dit moment aan een
experimenteel onderzoek waarin mensen die EMDR
ondergaan gelijktijdig door de hersenscan gaan om de
werkgeheugenbelasting te bekijken.
Volgens Engelhard blijkt uit experimenten ook dat
oogbewegingen weliswaar nodig zijn, maar waarschijnlijk
niet perse van links naar rechts. Proefpersonen
die de ogen van boven naar beneden moesten
bewegen, scoorden in experimenten even goed.
Ad de Jongh is het hier in het artikel niet helemaal
mee eens. Mogelijk spelen er meerdere processen
tegelijkertijd. Hij stelt dat er aanwijzingen zijn voor een
aanvullend mechanisme waarbij links-rechts-bewegingen
een rol spelen bij het toegankelijk maken van
de herinnering: de interhemisferische interactiehyphothese.
Oogbewegingen van boven naar beneden laten
dat effect namelijk niet zien. (WF)
bron: Trouw (17 juli)
Nieuws Verzorgd door Debbie Been
29